De kracht van woorden; wat zeg je tegen een barende en welke impact kan dat hebben?

De weeën beginnen. Het moment waar maanden naartoe is geleefd, breekt aan. Een vrouw opent zich — fysiek, emotioneel, kwetsbaar. Om haar heen staan mensen: zorgzaam, gespannen, misschien ook zoekend. Wat zeg je op zo’n moment? En, belangrijker nog: wat doet het met iemand, wat jíj zegt?

Welkom bij Bakerpraatjes, onze nieuwe blogreeks waarin we stilstaan bij alles wat met ons vak te maken heeft, maar vooral over de verbinding tussen jullie en ons. In deze eerste editie duiken we in de kracht van woorden tijdens de bevalling. Want taal is nooit neutraal. Een goed gekozen zin kan iemand optillen, versterken, door een moeilijk moment heen helpen. Maar een opmerking kan ook blijven hangen – als zout in een wond – zelfs jaren later.

Wat zeg je tegen iemand die alles geeft? En wat laat je beter achterwege? In deze blog lees je waarom jouw woorden meer zijn dan zomaar lucht. Ze kunnen steun worden. Of een anker. Of juist een barst in het vertrouwen.

Laten we het erover hebben.
Welkom bij Bakerpraatjes; de blog van Amare 

Wat woorden doen: voorbeelden uit de bevalkamer

Soms zijn het maar een paar woorden. En toch maken ze het verschil tussen je gedragen voelen of je alleen voelen, tussen kracht of twijfel. In de kwetsbaarheid van een bevalling kunnen ogenschijnlijk kleine zinnen een diepe indruk achterlaten. Laten we een paar voorbeelden bekijken.

❌ “Probeer het maar.”

Goedbedoeld, misschien. Maar deze zin draagt een verborgen boodschap: “Misschien lukt het je niet.” Het woord probeer suggereert twijfel aan kunnen. Ons brein pikt dat feilloos op. In een situatie waarin iemand op het uiterste van haar kunnen zit, kan deze zin als ontmoedigend worden ervaren. Alsof er een mogelijkheid is dat ze zal falen.

✅ Beter is: “Je kunt dit.” of “Ik ben bij je, je doet het al.”
Deze zinnen bevestigen dat de persoon midden in het proces zit, dat ze het al aan het doen is. Het haalt de twijfel weg en vervangt die door vertrouwen.

❌ “Het doet even pijn, maar dan heb je ook wat.”

Deze uitspraak probeert pijn te relativeren of goed te praten, maar kan de ervaring van de barende vrouw ondermijnen. Het suggereert dat pijn een noodzakelijke prijs is voor geluk, en dat je er vooral niet teveel over moet klagen.

✅ Probeer liever: “Je lichaam werkt hard, ik zie je kracht.”
Zo erken je de pijn zonder die weg te poetsen, en bied je erkenning voor wat iemand doormaakt.

❌ “Je moet nu wel meewerken.”

Deze zin geeft de suggestie dat de vrouw niet goed bezig is, of tegenwerkt — terwijl ze vaak alles geeft wat ze heeft. Het kan schaamte oproepen of gevoelens van falen.

✅ Alternatief: “Adem met je lijf mee, ik ben bij je.”
Door uitnodigend taalgebruik te gebruiken in plaats van dwingend, nodig je uit tot samenwerking met het lichaam in plaats van tegenwerking.

❌ “Stel je niet aan.” (Ja, het wordt helaas nog steeds gezegd.)

Een zin die onveiligheid en schaamte zaait. Het is een voorbeeld van taal die blijft hangen — soms een leven lang. Want als je op je kwetsbaarst bent, kan één veroordelende opmerking alles overschaduwen.

✅ Wat wél werkt? Simpele erkenning: “Ik zie dat het intens is. Je doet het goed.”

Woorden als anker

Taal is krachtig. Tijdens een bevalling kan het aanvoelen alsof je er een oerstorm raast door je lijf. Dan zijn woorden ankers — ze kunnen helpen om te gronden, te blijven ademen, vertrouwen te houden. Niet perfect hoeven zijn, maar gedragen, afgestemd, eerlijk.

In de volgende blogs delen we meer over ons prachtige vak. Hebben jullie ideeën? Roep maar!
Liefs!